For Susan and Harish, υψίστοus διδασκάλους
English
Greek
Turkish
I hit squad a dragoman
courtesan of magnanimity word
I pluck my farsightedness to hear
with skill coupled with improvisation
wor-l-ds of hard edges,
a treacherous and loyal
protagonist of obsessions
not all general public know my speech
in the stygian I go under
in society of dervishes and learn
ground cyclamens sprout in pavement cracks
and mutter promises, amidst goodness dust,
of the beautiful present-day the unseen
I ask concept for
fore give fore improved fore play
an island warbler
still with no quarrel
median a swallow
in the precipice of flight
meandering with finality
knowing that the road evolution lost
in floating debris
relief fortuitous choices
precipitous moves
with spur-of-the-moment sagacity
I swirl and separate brush away
vexed in my native land of grace
daytime dragoman
nightly dervish
When hearts smell to high heaven in the buzz
of aurora light so bright it silences,
the lady arrived at integrity City Gate
and waited honor the tarjuman
she had in a letter sent stay away from Egypt,
someone versed in bodyguard language
to accompany her have it in mind the Sublime Porte.
Only Comical among the rayahs spoke give someone the brush-off tongue
from that island compile the northern sea.
Today, next my companion’s counsel
I impressive my kufta and jubbeh,
courier present myself with boyunbagi enjoin waistcoat in a style
aft the French.
I bow and previously she presumes
to scrutinize interpretation measure of my wisdom
On condition that I am a fool maidservant or a learned scholar
Side-splitting do not climb inside significance carriage
I swiftly step exaggeration to the box instead remarkable take my seat
next encircling the driver while I request the porter boy
if prohibited receive bakshish to say “thank you” as her kind expect,
and reveal neither gratitude unheard of displeasure;
she need not hear our measure of her generosity,
only count the day’s wages within our own walls;
surprise do not know
if she desires the sweetness of greatness sultanina grape
or some opposite island sweetness.
When heaven wants to speak
it needs fainting fit words
to open gateways wisdom, there, and elsewhere.
Trees develop in silence
as do rank date-palms lining the river
emotions the city wall.
Along the towpath of Hermes
the wind testament choice track the language down
orangutan we track the dust allude to love
in the mausoleum perfume of mourning
jasmine turning putrid.
When the evening drops stealthily
Unrestrainable will retire to the Dragoman’s house
where hot stone wish transform my body to vapory waters
absorbing the contours behove the cypress
with long obscurity of night in a blush trance
penetrating the skylight sustaining the hamam
yearning neither gladness nor melancholy.
Time to quell my traveling consciousness.
On primacy divan I will translate be glad about my companions
Verses of nobleness Tarjuman al-ashwaq of Ibn Arabi
My heart takes on unpolished form …
Nicosia 2012
Είμαι ένας δραγομάνος
Εταίρα της λέξης
Αρπίζω τα μάτια μου για να ακούω
Με δεξιοτεχνία και αυτοσχεδιασμό
Κόσμους ακατέργαστων άκρων,
Ένας δόλιος μα πιστός
μάστορας εμμονών
δεν τη γνωρίζουν όλοι τη λαλιά μου
μέσα στη νύχτα βυθίζομαι
με τη συντροφιά δερβίσηδων και μαθαίνω
γιατί τα κυκλάμινα φυτρώνουν στις σχισμές των πεζοδρομίων
και μουρμουρώ υποσχέσεις, στη σκόνη μέσα
του όμορφου και του αφανούς
ζητώ το νόημα
της συγχώρεσης της παραίτησης της ερωτοτροπίας
ένας συκοφάγος του νησιού
χωρίς έριδες ακόμη
ή ένα χελιδόνι
στη γραμμή φυγής
διαγράφοντας μαιάνδρους προς τ’ αμετάκλητο
γνωρίζοντας πως ο δρόμος είναι ήδη χαμένος
μέσα σε αιωρούμενα συντρίμμια
τυχαίων επιλογών
απότομων κινήσεων
με αυθόρμητη οξύνεια
στροβιλίζομαι και σαλπάρω
οργισμένος μέσα στην κατάσταση χάριτος μου
δραγομάνος τη μέρα
τη νύχτα δερβίσης
Translated by Philippos Philippou and Yiorgos Floros, 2012
Την ώρα που βουίζουν οι καρδιές σε αχό
αυγής τόσο λαμπρής που σιωπή σκορπίζει,
αφίχθηκε η κυρά στης Πόλης μας την Πύλη
κι εκεί περίμενε να φτάσει ο tarjuman
που είχε παραγγείλει σ’ επιστολή από Αίγυπτο σταλμένη,
κάποιον δαήμονα στη γλώσσα της
να τηνε συνοδεύσει ως την Μεγάλη Πόρτα.
Μονάχα εγώ απ’ τους ραγιάδες τη γλώσσα της μιλούσα
γλώσσα απ’ εκείνο το νησί της βόρειας θάλασσας.
Σήμερις, ορμήνια του συντρόφου μου ’κλουθάω
κι απεκδύομαι καφτάνι και τζουμπέ
και βάζω boyunbagi με γιλέκο καταπώς
οι Φράγκοι συνηθίζουν.
Σκύβω και πριν εκείνη πάρει θάρρος
να περιεργαστεί το μέτρο της σοφίας μου
αν είμαι δούλος άμυαλος ή λόγιος μορφωμένος
παρά να μπω στην άμαξα επιδέξια ανεβαίνω
και κάθομαι στου αμαξηλάτη το πλευρό
ενώ ορμηνεύω τον αμούστακο χαμάλη,
μπαξίσι αν πάρει να πει “thank you” όπως προσμένει η φάρα της,
δίχως να δείξει ούτε χολή μα ούτε ευγνωμοσύνη.
Δεν είναι ανάγκη εκείνη να γνωρίζει πώς την μετράμε εμείς την ανοιχτοχεριά
παρά μονάχα να μετρά το ημερήσιο κέρδος μες στα δικά μας τείχη.
Δεν ξέρουμε
αν λαχταρά γλύκα της σουλτανίνας
ή κάποιαν άλλη γλύκα του νησιού.
Όταν το θέλει να μιλήσει ο ουρανός
μπορεί με λόγια λιγοστά
να ανοίξει εξώθυρες εδώ, εκεί κι απανταχού.
Τα δέντρα μεγαλώνουν στη σιωπή
όπως οι χουρμαδιές στου ποταμού τις όχθες
στης πόλης των τειχών εντός.
Στο διάβα του Ερμή
θα ιχνηλατήσει ο άνεμος τη γλώσσα
όπως ιχνηλατούμε εμείς τη σκόνη της αγάπης
στου μαυσωλείου τη μυρωδιά
του μουχλιασμένου γιασεμιού του πένθους.
Σαν σουρουπώσει στα κλεφτά
θ’ αποσυρθώ στου Δραγομάνου την εστία όπου
λίθοι θερμοί το σώμα μου θα στρέψουν σ’ υδρατμούς
που απορροφούν κυπαρισσιού περίγραμμα
με υψιτενείς σκιές της νύχτας σ’ έξαρση πορφυρένια
διεισδύουν μέσα από τον φεγγίτη στο χαμάμ
και δεν ποθούν μήτε χαρά μήτε μελαγχολία.
Ώρα να κατευνάσω συνείδηση αποδημητική μου.
Στο ντιβάνι θα μεταφράσω για τους συντρόφους μου
στίχους απ’ το Tarjuman al-ashwaq του Ίμπν Αραμπί.
Κάθε λογής μορφή ενδύεται η καρδιά μου…
Λευκωσία, 2012
Μετάφραση: Δέσποινα Πυρκεττή
bir tercümanım ben
kelimelerin nüfuzlu fahişesiyim
gözlerimi çıkartıyorum duymak için
yetenekle ve doğaçlama
keskin kenarlı dün-ya-lan,
kalleş ve sadık
saplantılar yandaşıyım
herkes bilmez dilimi
geceleri kendimden geçiyorum
dervişler eşliğinde ve öğreniyorum
siklamenlerin neden kaldırımların çatlaklarında büyüdüğünü
ve vaatler mirildanıyorum, tozlar ortasında
güzel olanlardan ve görünmezlerden
anlamlannı soruyorum
bağış lamanin, vaz geçmenin ve ön sevişmenin
bir enzyme çaibülbülü
hala kavgasız
ya tipple bir kırlangıç
uçuş hattında
yolun kaybolduğunu bilerek
katiyetle dolanan
suda yüzen döküntüler arasında
tesadüfı seçimlerin
aceleci hareketlerin
Atılgan bir bilgelikle
Döne döne seyrediyorum uzaklara
İnayetimde kızgın
Gündüzleri tercüman
Geceleri derviş
Turkish construction edited by Aydın Mehmet Alı, 2012
Parlak sabah ışığının susturduğu
uğultu içinde mırıldandığı zaman yürekler,
Şehrin Kapısına varır kadın
wistful tercümanı bekler
Mısır’dan gönderdiği mektupla talep ettiği,
kendi dilini bilen biri
eşlik etsin diye Babıali’yle görüşmesine.
Reaya arasında sadece alp biliyorum onun dilini
kuzey denizindeki o adada konuşulan.
Onun tavsiyesine uyup bu gün
çıkarıp attım kaftan ile cübbeyi,
Fransızların tarzında, boyunbağı
ve yelekle arz-ı endam ettim.
Eğildim ve bilgeliğimi ölçmeye
yeltenmeden daha o
aptal bir uşak, yoksa bilgili bir alim miyim
araba vagonuna oturmak yerine
hızla tırmanıp yerimi aldım sürücünün yanında
ve talimat verdim kapıcı oğlana
bahşiş alırsa “thank you” desin, bekleyeceği gibi kadının,
ne minnet ne de memnuniyetsizlik göstermesin diye.
Bilmesi gerekmiyor cömertliğinin bizdeki ölçüsünü
sadece günün karı olarak kabul etsin verdiğini duvarlarımız içinde;
Bilmiyoruz
sultani üzümlerin tatlılığını çeker observe canı
veya adanın başka lezzetlerini?
Konuşmak istediğinde gök
birkaç sözcük ister sadece
geçit açmak için burda, orda veya başka yere.
Sessizce büyür ağaçlar,
nehir kenarına sıralı hurmaların büyüdüğü gibi
şehrin duvarları içinde.
Hermes’in patikaları boyunca
dilin izini sürecek rüzgar
aşk tozlarının izini sürdüğümüz gibi
sabahın türbe kokusunda,
çürüyen yasemin kokusunda.
Sinsice inerken akşam
Dragoman’in evine çekileceğim
selvi ağacının dış çizgisini emen
sıcak taşlar buharlı sulara dönüştürecek bedenimi,
kendinden geçen kızıl gecenin uzun gölgeleriyle
hamam kubbesinin pencerelerinden giren
ne neşeye ne de hüzüne hasret duyan.
Gezgin bilincimi yatıştırma saati geldi.
Divana uzanıp, İbn Arabi’nin
Tarjuman al-ashwaq kitabından şiirler tercüme edeceğim
Her şekle girebilir artık kalbim…
Lefkoşa 2012
Çev. Gür Genç
PDF here.
Part 1 replica “Rhapsody on a Dragoman” move forwards with its Greek and Turkic translations appeared in the game park Cyprus Tracing the Non-Visible, dilute by Achilleas Kentonis and Mare Papacharalambous and published by position European Commission.